เวลาบ่าย 3 โมง 6 นาที ในวันที่ 15 เมษายนของทุกปี
แฟนลิเวอร์พูลหลายพันคนทั่วโลกพร้อมใจกันหยุดกิจวัตรประจำวันของตนเพื่อยืนสงบนิ่งและไว้อาลัยให้กับแฟนบอล 96 คนที่เสียชีวิตจากโศกนาฏกรรมที่สนามฮิลส์โบโร่ในปี 2532นับเป็นวันแห่งความโศกเศร้าสำหรับแฟนบอลลิเวอร์พูลจำนวนมาก
แต่อย่างไรก็ตามแฟนบอลทั้งหลายไม่ได้ร่วมกันยืนสงบนิ่งเพื่อไว้อาลัยให้กับแฟนบอลที่ไม่มีวันเดินกลับออกมาจากสนามฟุตบอลเพียงวันนี้วันเดียวเท่านั้น หากวันที่15 เมษายน คืนวันแห่งความเศร้าโศกที่สุดในประวัติศาสตร์ของสโมสรลิเวอร์พูลแล้ว วันที่ 29 พฤษภาคมก็นับว่าเป็นวันแห่งความอื้อฉาวที่สุด วันนี้เมื่อ 18ปีที่แล้ว แฟนบอล 39 คนต้องสังเวยชีวิตหลังจากที่กำแพงถล่มลงมาทับ ณ สนามเฮย์เซลในประเทศเบลเยี่ยม แทนที่จะกลายเป็นวันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของสโมสร
กลับกลายเป็นฝันร้าย แทนที่เราจะได้เดินทางกลับจากกรุงบรัซเซลพร้อมกับแชมป์ยูโรเปี้ยน คัพสมัยที่ 5 สาวกลิเวอร์พูลกลับต้องเดินทางสู่ประเทศอังกฤษพร้อมภาพการสังเวยชีวิตของแฟนบอลชาวอิตาเลียน
38 คนและแฟนบอลชาวเบลเยี่ยมอีก 1 ชีวิตลิเวอร์พูลไม่เห็นด้วยเรื่องสนามที่จะใช้จัดการแข่งขันฟุตบอลรอบชิงชนะเลิศนัดนี้ ก่อนที่กลุ่มแฟนบอลที่แสดงความเป็นมิตรอยู่ภายนอกเริ่มก่อความวุ่นวายภายในสนาม นอกจากข้อเท็จจริงที่ว่าอัฒจันทร์เริ่มจะพังตัวลงมาแล้วนั้น ลิเวอร์พูลยังกังวลเป็นอย่างมากเรื่องที่นั่งที่จัดไว้สำหรับแฟนบอลชาวเบลเยี่ยมที่เข้ามาชมเกมแต่ไม่ได้เชียร์ทีมใด
ลิเวอร์พูลแย้งว่าแฟนบอลลิเวอร์พูลและยูเวนตุสเท่านั้นที่ควรจะได้สิทธิ์ซื้อตั๋วเข้าชมการแข่งขันการแบ่งที่นั่นสำหรับแฟนบอลที่ไม่ได้เชียร์ทีมใดเลยนั้นเปิดโอกาสให้แฟนบอลชาวเบลเยี่ยมนำตั๋วผีออกมาขายซึ่งจะทำให้ที่นั่งนั้นมั่วฝ่ายกันซึ่งภายหลังได้รับการตรวจสอบแล้วว่าที่นั่งสำหรับแฟนบอลที่เป็นกลางนั้นเต็มไปด้วยแฟนบอลชาวอิตาเลียนทั้งหมดหนึ่งชั่วโมง ก่อนจะเริ่มเกม ความดุเดือดในสนามก็เริ่มสร้างปัญหาขึ้น แฟนบอลทั้งสองฝ่ายตะโกนยั่วโมโหกันไปมาผ่านรั้วลวดที่กั้นอยู่อย่างไม่แข็งแรงนัก หลังจากที่แฟนบอลฝั่งลิเวอร์พูลโดนปาสิ่งของกระหน่ำใส่ แฟนลิเวอร์พูลบางส่วนก็เข้าโจมตีแฟนบอลชาวอิตาเลียน เมื่อความวุ่นวายในสนามควบคุมไม่อยู่แล้ว แฟนยูเวนตุสก็รีบหนีไปทางกำแพงซึ่งได้พังทลายลงมาทับร่างของพวกเขา แฟนบอล 39 รายเสียชีวิตอยู่ตรงนั้นเอง
